رابطه ی نگرش مذهبی و شادکامی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

چکیده   زمینه و هدف: شواهد پژوهشی در دسترس نشان می دهد که نگرش مذهبی در تمام جنبه های زندگی روانشناختی بشر، تأثیرات به سزایی دارد. شادکامی نیز یکی از جنبه های مهم زندگی روانشناختی است به طوری که در سال های اخیر بررسی تجربی شادکامی توسط روانشناسان و جامعه شناسان افزایش یافته است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی بین نگرش مذهبی و شادکامی در دانشجویان رشته ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفته است.   روش تحقیق: روش مطالعه حاضر توصیفی-مقطعی می باشد که در سال 87-1388 انجام شد. روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی بود. نمونه پژوهش شامل 271 دانشجوی رشته پزشکی بود (164 مرد و 107 زن). داده ها با استفاده از پرسشنامه ی نگرش مذهبی خدایاری فرد و شادکامی آکسفورد استفاده جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از با استفاده آزمون t (برای گروههای مستقل) و همبستگی پیرسون تحلیل گردید.   یافته ها: میانگین سنی، دانشجویان 4/20 سال با انحراف معیار 3 می باشد. میانگین نمرات شادی و نگرش مذهبی در مردان و زنان به ترتیب 54/47، 77/46 و 83/96، 16/103 بود. با توجه به یافته های پژوهش رابطه ی بین شادکامی و نگرش مذهبی (0001/0= p ، 256/0= r )، سن و شادکامی (004/0= p ، 241/-0= r )، و نیز سن و مذهب (018/0= p ، 198/-0= r ) معنادار بود.   نتیجه گیری: یافته ها نشان میدهد که علاوه بر رابطه معنادار بین شادکامی و نگرش مذهبی، سن نیز رابطه ی معناداری با شادکامی و نگرش مذهبی دارد.